Laal Paşa Camii
Laal Paşa Camii, Mersin’in Mut ilçesinde, tarihi Mut Kalesi’nin hemen karşısında, kasabanın en canlı ve muhteşem bölgesinde yer almaktadır.
Görsel Sahibi: Mersin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Arşivi (Ahmet Güllü)
Laal Paşa Camii, Mersin’in Mut ilçesinde, tarihi Mut Kalesi’nin hemen karşısında, kasabanın en canlı ve muhteşem bölgesinde yer almaktadır. Caminin banisi, Karamanoğlu Alâeddin Bey’in yetiştirdiği ve daha sonra azat edip Niğde Kalesi dizdarı yaptığı Laal Paşa’dır. Laal Paşa, Mut’ta bulunduğu süre içinde cami ile birlikte medrese ve hamam gibi birçok vakıf eseri yaptırmıştır.
📝 Bu Sayfada Neler Var? (İçindekiler)
📜 Laal Paşa’nın Hikayesi ve Hayır İşleri
Laal Paşa, aslen Karamanoğlu Alâeddin Bey’in kölelerinden biridir. Alâeddin Bey tarafından eğitilip, yeteneği takdir edilerek azat edilmiş ve hür bir insan olarak Niğde Kalesi dizdarı görevine getirilmiştir.
Mut’ta inşa ettirdiği cami, medrese ve hamamın yaşaması için vakıf gelirleri koyan Laal Paşa’nın doğum tarihi, Karamanoğulları’na nasıl katıldığı, mezarı ve ölüm tarihi kesin olarak bilinmemektedir.
🌳 Kale Pınarı ve Mut’un Tarihi Merkezi
Caminin bulunduğu bölge, Mut İlçesi’nin en görkemli ve işlek yeridir. Bu kompleks alan, şunları içerir:
- Kısmen enkaz haline gelmiş kale burçları ve surları ile çevrili iç kale.
- Tek kubbeli Laal Paşa Camii.
- İki tane sivri külahlı Selçuk ve Karamanoğlu Beyliği’ne ait türbe.
- Kale içinde ortaokul binası ve ufak belediye sarayı.
- Beş tane azametli çınar ağacı ile çevrili Kale Pınarı.
Kale Pınarı, çınarların altından havuzdan havuza akıp ufak bir şelale ile Mut deresine boşalan bol sulu bir kaynaktır. Efsaneye göre, Kale Pınarı’nın suyundan bir defa içen kişi, yedi sene sonra tekrar gelip bir daha içermiş. Burası, ruhları ve gönülleri kendine çeken asil bir topluluk merkezidir.
🏰 Caminin Mimarisi ve Tadilatları
Cami, dikdörtgen bir kaide üzerine kurulmuştur. Orijinalde minaresi yoktur; ancak caminin revakı yapılırken batıdaki revak kemeri üzerine zarif bir ezan kulesi inşa edilmiş, bu kule 1915 yılında revak ile beraber yıkılmıştır. Caminin 1752 yılında önemli bir tamiri yapılmıştır.
- Pencere Düzeni: Doğu, batı ve güney cephelerinde Karamanoğlu mimari tipine uygun iki sıra üzerine dörder penceresi vardır (üsttekiler ufak, alttakiler geniş).
- Giriş ve Kapılar: Caminin ana giriş kapısı kuzey cephededir. Kuzey cephesindeki kapı ve pencereler Osmanlı mimari tipindedir, bu da Osmanlı Devri’nde yapılan tamir yüzünden bu şekli aldığını düşündürmektedir. Doğu cephesinde yer alan ufak kapıdan girildiğinde rastlanan tahta merdivenle kadınlar mahfiline (ahşap ikinci kat) çıkılmaktadır.